Termoplastiklerin Büzülmelerinin Kalıplara Etkisi
Termoplastikler çok çeşitli bir malzeme grubudur ve aynı aile içinde bile özellikler ve işlenme özellikleri, reçine molekülleri ve katkı maddelerinin bileşimindeki farklılıklar nedeniyle farklılık gösterebilir. Ek olarak, mevcut malzemelerin özelliklerini değiştirmek için, yeni ve geliştirilmiş özelliklere ve işleme özelliklerine sahip değiştirilmiş ürünler üretmek amacıyla orijinal reçinenin yapısını değiştirmek için sıklıkla kopolimerizasyon ve çapraz bağlama gibi çeşitli kimyasal yöntemler kullanılır. Termoplastiklerin kalıplama sırasında çekmesine etki eden faktörler nelerdir?
1. Plastik tip
Termoplastiklerin kalıplama işlemi sırasında kristalizasyondan dolayı hala hacim değişikliği vardır, iç gerilim kuvvetlidir ve kalıplanan parçada kalan artık gerilim büyüktür. Bu nedenle, termoset plastiklerle karşılaştırıldığında büzülme oranı daha büyük, büzülme aralığı geniş ve yönlülük açıktır. Ayrıca kalıplama, tavlama veya koşullandırma sonrası büzülme genellikle termoset plastiklerden daha fazladır.
2. Girişin şekli, boyutu ve dağılımı
Bu faktörler malzemenin akış yönünü, yoğunluk dağılımını, basınç dengeleme ve büzülme etkisini ve kalıplama süresini doğrudan etkiler. Büzülme küçüktür ancak direkt enjeksiyon portları ve büyük enjeksiyon portu kesitleri (özellikle kalın olanlar) için yönlülük büyüktür, geniş ve kısa enjeksiyon portları için yönlülük küçüktür. Enjeksiyon portuna yakın veya akış yönüne paralel olanlar için büzülme büyüktür.
3. Kalıplama koşulları
Kalıp sıcaklığı yüksek olduğunda erimiş malzeme yavaş soğur, yoğunluk yüksektir ve büzülme büyüktür. Bu özellikle kristal malzemeler için geçerlidir çünkü kristallik yüksektir ve hacim değişimi büyüktür, dolayısıyla büzülme daha da fazladır. Kalıp sıcaklığının dağılımı aynı zamanda kalıplanmış parçanın iç ve dış soğuması ve yoğunluğunun tekdüzeliği ile de ilgilidir; bu da her bir parçanın büzülme boyutunu ve yönünü doğrudan etkiler.
4. Kalıp tasarımı
Kalıpları tasarlarken, çeşitli plastiklerin büzülme aralığına, duvar kalınlığına, şekline, formuna, boyutuna ve girişin dağılımına göre, kalıplanmış parçanın her bir parçasının büzülme oranı ampirik olarak belirlenir ve ardından boşluk boyutu hesaplanır. . Yüksek hassasiyetli kalıplanmış parçalar ve büzülme oranının kontrol edilmesinin zor olduğu parçalar için kalıbın tasarımında genellikle aşağıdaki yöntemler kullanılır:
Kalıplanmış parçanın dış çapı için, deneme kalıbından sonra değişiklik yapılmasına yer bırakmak amacıyla, iç çap için daha küçük bir büzülme oranı ve daha büyük bir büzülme oranı alın.
Kalın duvarlı parçalar için kalıbın boşluk boyutu uygun şekilde artırılmalıdır.
Karmaşık şekiller için bölünmüş kalıp yapısı kullanılmalıdır.
Eğilmeye yatkın parçalar için kalıp üzerinde nervürler bulunmalıdır.
Kabarcık oluşumuna yatkın parçalar için kalıp üzerinde havalandırma delikleri bulunmalıdır.
